„Nie ma ludzi niepokonanych, są tylko źle trafieni.”

                                                                                                                                                      Jerzy Kulej

.

.

.

.

Czy jesteśmy w stanie skutecznie obronić się jeśli dojdzie do bezpośredniego starcia z napastnikiem ?

W każdym człowieku tkwią znaczne zasoby siły fizycznej, których istnienia nikt z nas nie zdaje sobie sprawy. Ich użycie możliwe jest tylko w sytuacji realnego zagrożenia naszej osoby lub osób nam bliskich. Jeśli do tego dojdzie to poczucie zagrożenia wyzwoli dużą ilość adrenaliny, dzięki czemu zwiększy się siła naszych mięśni i pobudzi instynkt obronny.

Każdy ma prawo do obrony przed fizycznym atakiem. Jeśli człowiek zrobił już wszystko, co w jego mocy, by uniknąć konfliktu – to musi w końcu stanąć do walki, i to z pełnym zaangażowaniem. Wiedza, umiejętności i wiara w słuszność sprawy, o którą walczy, daje siłę i determinację, konieczne do zwycięstwa.

Samoobrona jest przede wszystkim sztuką unikania kłopotów. Każdy człowiek powinien znać i umieć rozpoznawać grożące mu niebezpieczeństwa. Jeśli jednak mimo wszelkich starań konflikt staje się nieunikniony, trzeba wiedzieć jak sobie poradzić. Umysł i ciało musi być przygotowane do stosowania technik samoobrony, które wcześniej zostały przećwiczone. Zaskakujące i zdecydowane działanie, połączone z silnym charakterem i wiarą w siebie, pozwoli na odniesienie zwycięstwa. Walcząc o życie nie ma mowy o rycerskim lub sportowym zachowaniu się wobec napastnika. Wszystkie „chwyty są dozwolone”, każdy podstęp lub czarny trick. Aby wygrać starcie z napastnikiem nie trzeba przez całe życie uprawiać sportów lub sztuk walki, nie ma również znaczenia nasza sprawność fizyczna. Największe znaczenie dla powodzenia akcji obronnej ma natomiast nasza zimna krew i determinacja, aby za wszelką cenę odnieść zwycięstwo.

Samoobrona to proste i nieskomplikowane w nauczaniu metody obrony. Samoobrona nie jest sztuką lub sportem walki, nie służy również zabawie ani rekreacji. Ucząc się technik samoobrony nie ściągasz butów, nie przebierasz się w strój sportowy lub kimono – trenujesz w takim stroju, w jakim chodzisz na co dzień. Tylko wtedy ma to sens.

Samoobrona jest łatwa do opanowania i zapamiętania. Dzięki prostocie i metodom szkoleniowym łatwo sobie przypomnieć jej techniki w chaosie rzeczywistej konfrontacji. Dzięki opracowanym metodom szkoleniowym każdy może nauczyć się zadawać mocne ciosy — niezależnie od swojego wieku.

Techniki samoobrony wywodzą się z wielu sztuk i sporów walki, policyjnych oraz wojskowych systemów walki wręcz. Techniki te wybrano ze względu na to, że są łatwe w nauczaniu i zawsze skuteczne. No prawie zawsze, ponieważ ich skuteczność zależy tylko i wyłącznie od ciebie. Od tego czy zdecydujesz się je zastosować.

Celem naszych szkoleń i kursów jest przekazanie kursantowi maksymalnych umiejętności walki obronnej w jak najkrótszym czasie. Samoobrona zapewnia kursantom naprawdę skuteczne reakcje na rzeczywiste ataki. Liczba uczonych ciosów jest minimalna, więc minimalny jest też czas potrzebny na ich faktyczne opanowanie. Podstawowym elementem każdego szkolenia ukierunkowanego na zwiększenie szans na przeżycie jest opracowanie metod poprawiających czas reakcji osoby w stresie podczas walki. Uproszczone podejście jest koniecznością.

Instynkt i odruchowe reakcje układu nerwowego człowieka zawsze przeważają nad zachowaniami wyuczonymi. Milionów lat ewolucji nie da się wymazać przez 5 czy nawet 20 lat treningu. Chęć wykonania tego, czego się człowiek nauczył, trenując sztuki walki, może być w bezpośrednim konflikcie z jego odruchową reakcją. Zespół reakcji „ucieczka albo walka” może stłumić wytrenowane zachowania. To jest punkt, w którym większość ludzi przegrywa fizyczną część walki. To dlatego każdy koniecznie powinien przyjrzeć się swojej instynktownej reakcji na niespodziewane ataki, a dzięki temu nauczyć się, jak powiązać z tym umiejętności walki, tak aby istotą obrony był podstawowy odruch.

Skąd przekonanie, że to, czego uczymy, jest najefektywniejszą drogą rozwoju ogólnej samoobrony w naszym społeczeństwie?

Po pierwsze, nasze kursy są krótkie, a nasze metody proste. Nie trzeba poświęcać wielu godzin tygodniowo na szkolenie — można się zająć swoimi sprawami. Nie trzeba poświęcać czasu na wyuczenie się skomplikowanych lub sportowych ruchów.

Po drugie, prawdopodobieństwo, że kursant się zrani lub ulegnie kontuzji podczas ćwiczenia naszych metod, jest bardzo małe, mimo że czasami sytuacja wygląda groźnie.

Po trzecie, wszystko, czego uczymy w trakcie kursów jest zgodne z prawem. Musimy bowiem pamiętać o tym, że każde podjęte przez nas działanie obronne zaczyna się na ulicy, ale swój koniec może mieć na posterunku policji, a nawet w sądzie.

Po czwarte, w technikach samoobrony jest stosowana otwarta dłoń — metoda, która powoduje minimalne obrażenia, nawet jeśli adresat ciosów zostanie powalony na ziemię. Oczywiście jest w tym coś więcej, ale tego uderzenia można się nauczyć w kilka minut, a w parę godzin można je opanować naprawdę dobrze. Duży obszar uderzenia otwartą dłonią niezwykle skutecznie pobudza wiele zakończeń nerwowych, które w następstwie próbują wysłać komunikat przez ośrodkowy układ nerwowy do mózgu. W wyniku próby przekazania tak dużej ilości informacji wąskim kanałem ośrodkowy układ nerwowy musi się wyłączyć i ponownie włączyć. Następuje zamroczenie.

Program szkolenia jest zawsze dostosowany do grupy odbiorców i zbudowany być może z następujących modułów szkoleniowych:

1. Samoobrona przed napadem na ulicy.

2. Samoobrona w parterze.

3. Wrażliwe części ciała.

4. Przeżycie ataku nożem.

5. Pałka prosta.

6. Kubotan.

7. Niekonwencjonalne techniki samoobrony.

8. Prawne podstawy samoobrony.

9. Pierwsza Pomoc Przedmedyczna.

10. Samoobrona kobiet.

11. Bezpieczny Senior.

12. Bezpieczna Nastolatka.

Samoobrona jest przeznaczona dla osób cywilnych. Uprzedzamy „komandosów”, że samoobrona której nauczamy w ramach I.C.E. Systemu nie została stworzona na potrzeby żadnej jednostki specjalnej wojska lub policji, nie uczymy technik zabijania oraz nie mamy żadnej „groźnie” brzmiącej nazwy stylu.

Jest to samoobrona stworzona dla ludzi chcących sobie poradzić w nagłym wypadku, w sytuacji zagrożenia utratą zdrowia lub życia. Chcących bronić siebie lub swoich bliskich. Czyli zwyczajnych ludzi.

W związku z powyższym zastrzegamy sobie prawo do wykluczenia z udziału w naszych szkoleniach osób, przed którymi być może przyjdzie nam się bronić w realnej sytuacji na ulicy. Decyzja w tej sprawie zawsze należy do instruktora i nie ma od niej odwołania.

 

24 godziny na dobę, każdego dnia życia – In Case Of Emergency System!

 

Serdecznie zapraszamy na naszą stronę internetową w portalu społecznościowym  Samoobrona Kobiet